Het was even schrikken, toen ik de Thunderdome cd op mijn deurmat zag liggen. Nog meer schrikken was het voor mijn geliefde buren, want kosten wat het kost, ik wou deze cd recenseren. Samen met een maat van me, die in een donker verleden gabber is geweest, ging ik dan ook lekker voor deze drie uur durende reis zitten. Wat er volgde was een hoop kabaal. Of het hardcore waardig kabaal was, lees je op de volgende pagina…
Hardcore zit in je bloed, werd mij wel eens vertelt. Met een lichaam zonder een enkel beetje hardcore bloed schuif ik de eerste cd dan ook argwanend de cd speler in. De cd collectie bestaat uit drie verschillende delen. De eerste komt van de hand van Drokz, de tweede van Evil Activities en de laatste is afkomstig van Enzyme X. Daarnaast hebben alle drie de schijfjes een apart thema, Drokz heeft de Early Rave gedaan, Evil de Hardcore en Enzyme de Industrial.
Nadat de cd in de cd speler is verschenen komen de eerste early rave klanken mij tegemoet. Stiekem valt de muziek mij nog mee ook. Een angstaanjagende intro bevestigd de sfeer van de cd, na het eerste introotje start de cd al snel met een snelle opvolging van nummers. De cd is lekker in elkaar geknutselt en bevat een hoop sterke producties. Neophyte’s Rockin’ is daar een van, een lekker ouderwets rave nummer voor de goede hardcoreganger. Naar mate de nummers hogen worden, des te zwaarder de Early Rave wordt. Met een positief gevoel haal ik de cd uit de lader en ga verder naar de tweede cd van Evil Activities.
De tweede cd is nog rauwere kost. Ondanks dat is de cd, met de speakers voluit, nog goed te pruimen. Ik begin het hele Thunderdome effect steeds leuker te vinden. Je krijgt er een bepaalde kick van de hoge beats per minut. Hoewel het nog steeds ‘mijn stijl’ niet is, is ook de tweede cd goed te pruimen. Vooral het opgewekte ‘No Place To Hide’ van Evil Activities zelf, doet het goed.
Op naar het derde schijfje, waar ik nog het meest tegenop kijk. Industrial is namelijk tótaal ‘mijn stijl’ niet. Terwijl de cd nog zwaarder wordt heb ik het inmiddels ook een beetje met het keiharde gestamp gehad. De eerste twee cd’s van de box bevielen goed, de derde wordt mij net iets te zwaar.
Conclusie:
Drie Thunderdome cd’s, heel erg zwaar werk dacht ik van te voren. Maar als muziekliefhebber konden de eerste twee cd’s zelfs mij bekoren. Prima om is voluit op je speakers te horen als je een goede baaldag heb. De derde cd is mij echt iets te zwaar, die kan zo de vuilnisbak in. Ondanks dat ik het onverwacht nog leuk vond ook om deze cd’s te beluisteren, zal het nooit mijn stijl worden. Geef mij maar een goede pot house of techno!
Lees ook:Feestweek: Thunderdome 2008
Lees ook:Thunderdome 2006: voorpret in beeld en geluid
Lees ook:Happy Hardcore week: Mark ‘Oh
Lees ook:Thunderdome trekt minder bezoekers
Lees ook:Tranceweek: Hardtrance