Partyverslag: Trance Energy 2009

Drie weken achterelkaar was het raak. Drie weken achterelkaar de allergrootste feesten. Het begon drie weken terug bij het tegenvallende Jean’s Madhouse en een week later was Dirty Dutch Aftershock aan de beurt. En nu, voordat ik het eenmaal besefte, was het tijd voor Trance Energy. Mijn eerste editie, want hoe hard ik vorig jaar ook nog voor kaartjes lobbyde, het feest was helemaal uitverkocht. Gelukkig mocht ik deze keer met mijn persaccreditatie naar binnen, zodoende rees ik met veel plezier richting Utrecht.

Dat de Jaarbeurs een gigantisch complex is, kwam ik al snel achter, want door onoplettendheid liepen we zo langs onze ingang heen, zodat we een heel rondje langs de beurs hadden gelopen. Eenmaal binnen zoekt de enorme mensenmassa zijn of haar plekje tussen het gedrom. Ik begin er steeds meer zin in te krijgen en stap de eerste zaal binnen. We komen terecht in de ‘High Contrast’ zaal, waar Wippenberg aan zijn eerste platen is begonnen. Het valt me meteen op dat de zaal al aardig vol is gelopen. Ondanks dat de muziek als geen ander de zaal uitknalt besluiten we nog even verder te kijken.

Zodoende komen we bij de mainstage uit, maar deze is zo vol dat de beveiliging de zaal afschermt voor andere bezoekers. Blijkbaar is het talent van Armin van Buuren nog altijd zo ongekend dat hij duizenden bezoekers aan zijn lippen weet te krijgen. Wat balen! Want ik had de geniale artiest ook niet willen missen. Daarom gaan we maar even naar de naastgelegen ‘Future Stage’ kijken. Daar is Marcus Schossow de allerlekkerste platen inelkaar aan het mixen.

De laatste keer dat ik Marcus tegenkwam was op Full On Ferry, waar hij het publiek in extase wist te brengen. Deze keer lijkt dat ook aardig te lukken, naast een aantal ‘Futuristische’ platen gooit Marcus ook wat oude klassiekers op het vuur. Maar omdat de nacht nog lang is, gaan we nog even kijken bij de zaal waar we nog niet geweest zijn. We belanden zodoende in de ‘Classics’ zaal. Hier is ‘Talla 2xlc’ aan het draaien. Ik schrik van de afmetingen van de zaal, het lijkt wel of dít de mainstage is. Ook deze zaal is volledig volgepakt van de liefhebbers. Aan de zijkanten torenen twee stellages waar het publiek de grote zaal kan ‘overzien’. Ondanks dat ‘Talla’ een lekkere set draait, weet de dj niet heel erg te boeien.

Gelukkig komt de naam van Rank1 steeds dichterbij op de time table. Tijd dus om naar de ‘High Contrast’ zaal te lopen voor een sprankelend setje van deze heren. Wanneer de heren ook nog eens op het ‘live’gedeelte overgaan schiet het kippenvel bij me over mijn hele lichaam. Alle mensen om me heen hebben een megagrote glimlach op hun gezichten. Die glimlach blijft aanhouden als Judge Jules aantreed. En met recht mag deze man zich ‘Judge’ noemen, wat een heldenset knalt uit de speakers. Wat is het trouwens leuk om te zien hoeveel Judge Jules er zelf van geniet. Hij moedigt het publiek aan om te blijven glimlachen en compleet los te gaan. Als een kudde makke lammetjes volgen we met veel plezier zijn aanwijzingen.
Om half vier is het tijd om het nóg een keer te proberen. We lopen weer richting de hoofdzaal, om nu wel vrij gemakkelijk naar binnen te wandelen. Eenmaal binnen is de Duitse Paul van Dyk al verder gevordert in zijn set. Hoewel Armin en Tiësto altijd als beste dj’s ter wereld worden genoemd, is een eervolle vermelding voor Paul zeker op zijn plaats, wat een heerlijke set. Respect voor de Duitse dj die in zijn set o.a. ‘What the F*ck’ van Funkagenda en ‘Are We Human’ van Armin gebruikt. Ik merk dat naast een hoop lachende mensen, er bij een aantal zelfs tranen van geluk op het gezicht staan, hoe anders dan bij de meeste housefeesten, waar het gezicht over het algemeen op arrogant staat.

Genoeg hoge riedeltjes gehoord, na de set van Paul van Dyk is het tijd voor Marcel Woods. De hardtrance dj gooit een aantal beukende platen op en zorgt ervoor dat het hele publiek uit zijn plaat blijft gaan. Na Marcel Woods zijn mijn benen zo slap als elastiek, tijd om naar huis te gaan. Met kippenvel, zere benen en een verliefd gevoel laat ik de Jaarbeurs achter me. Trance Energy liet zien dat trance niet dood is, maar zijn hoogtepunt nog lang niet heeft bereikt!

Conclusie:
Trance Energy heeft me van de kaart geblazen, ik had nooit het idee gehad dat de trance scene zo groot was. Er heerst bij mij een overweldigend gevoel van trots, uit de hele wereld waren de bezoekers op het feest afgekomen. Terwijl wij altijd lopen te zeuren dat Time Warp helemaal in Duitsland is, Global Gathering ver in Engeland plaatsvindt en Armada alleen op Ibiza leuk is, vergeten we dat wij het allerbeste trancefeest ter wereld hebben. Alles klopte gisteravond! Van de losgaande feestgangers tot aan het kippenvel bij Rank 1, van de overweldigende lasershow tot aan de vier prachtige area’s met prima geluid, Trance Energy was fenomenaal.

Lees ook:Line-up Trance Energy al bekend!
Lees ook:Voorverkoop Trance Energy nu al bekend!
Lees ook:Trance Energy 2008 is volledig uitverkocht
Lees ook:Paul Oakenfold: ik zal nooit alleen maar hits draaien
Lees ook:Nieuwe datum Trance Energy al bekend!